ترمیم ، شبیه سازی پرده بکارت

هایمنورافی (Hymenorraphy) هایمنوپلاستی ( Hymenoplasty) یا بازسازی پرده بکارت با عمل جراحی، جریانی است که طی آن بقایای این پرده که بر اثر آمیزش و یا هر دلیل دیگری از بین رفته، با قرار دادن کپسولی ژلاتینی که حاوی ماده ای شبیه خون است، به هم دوخته می شود. اما بدلیل فقدان رگهای خونی در این ناحیه این اتصال موقت بوده و برای نتیجه مطلوب بهتر است تا یک هفته قبل از شب زفاف انجام گیرد. گاهی اوقات نیز که اثری از این بقایا برجای نمانده، بخشهایی از دهاته واژن به هم دوخته می شود تا نقش پرده را بازی کند. این عمل در ایران و برخی دیگر از کشورهای عربی غیر قانونی است و تنها در صورتی انجام می گردد که پزشکی قانونی حکم آن را، مثلاً بنا برا اینکه ایزال پرده طی حادثه رانندگی باشد، تایید کند.

به گزارش مجله پزشکی بریتانیا، با رایج شدن عمل جراحی و بازسازی پرده بکارت آمار قتل های ناموسی زنان به خاطر ثیوبت / عدم باکره گی شان در مصر طی چند سال اخیر به میزان 80 درصد کاهش یافته است. مطمئناً زنان بسیاری برای نجات آبرو و حیثیت خود و پاکدامن جلوه دادن خویش در مقابل شریک آینده شان و همینطور برای فرار از قضاوات نابجا و سزاهای وحشتناک دست به این عمل جراحی می زنند. ظاهراً چنین رایج است، که غالباً 99.9% مردم به غلط گمان دارندکه انگاری «پرده بکارت» عضو یا سازه «مهبل» زن است. این در حالیست که با یک مشاهده ساده اما دقیق بخوبی می‌توان در‌‌یافت که پرده بکارت جزو لبهای بزرگ فرج ، آلت تناسلی آنهاست و بنابراین اندامی که کاملاً خارج از اندام مهبل قرار گرفته است. این پرده دارای بافتی گوشتی نسبتاً کشسان است که آنهم به شکلی ناقص و الاستیک جلوی «سوراخ مهبل» برخی از دختران و زنان را، مثل تار عنکبوت که دهانه غاری را به ظاهر مسدود میکند، می‌پوشاند. در برخی از فرهنگ ها آنرا ”گیلاس دختر“ نیز نامیده اند، کما‌ اینکه ما و البتّه بسیاری از ملل دیگر به آن عنوان «پرده بکارت» داده‌ایـم؛ یک اسم کاملاً بی مسمّاــ البّته.

در مراحل آغاز رشد جنینی، اصلاً مهبل طفل سوراخی ندارد. باری، آن لایه از بافتی که در این مرحله کاملاً راه مهبل را مسدود کرده، تقریباً کمی قبل از تولّد دختر بطور ناقصی تقسیم شده، پیوستگی و یکپارچگی خود را از دست می‌دهد. اندازه و شکلِ گسست و پارگی پرده بکارت در هر دختری نسبت به دیگری فرق میکند. دخترانی هستند که حتی در بطن مادر خود، بطورکلی این بافت را از دست میدهند، آنهم به این علت ساده که «لبان» سکس-ابزار آنها اعمّ از کوچک و بزرگ؛ همچون گلی، کاملاً از همدیگر شکفته شده و رشد یافته و البته به نحوی متقارن و زیبا شکافته شده است. گاه در مورد برخی از دختران بدشانس چنان است که پرده بکارت آنها همچنان پس از تولّد نیز جلوی ورودی مهبل آنها را سد کرده است، که در این صورت می‌بایست توسط پزشک مربوطه و والدین دختر چک شده و در صورت لزوم این مسدودیت را اگر نه به طورکامل، بلکه به شکلی ناقص از میان بردارند. چرا که بعدها و در سنّ بلوغ خونروش ماهانه او به علّت همین مسدودیت مختل خواهد شد و باکتریهای مضّر در خون حیض ممکن است فرد را به شوک مرگ دچار کند.